اميرالمومنين عليه السلام از قول پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله فرمودند:
قبل از قيام حتما ده اتفاق مي افتد: خروج سفياني، خروج دجال، آمدن دخان، آمدن دابه، خروج قائم عليه السلام، طلوع خورشيد از مغرب، نازل شدن عيسي عليه السلام، فرو رفتن زمين در سمت مشرق، فرو رفتن زمين در جزيره العرب، آتشي از قعر زمين در منطقه عدن خارج مي شود كه مردم را به محشر مي كشاند
الغيبة الطوسي ص 436 ح 426 . بحار الانوار ج 52 ص 209 ح 48 . إثبات الهداة ج 3 ص 725 ح 45
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ، يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ، رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ، أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَ قَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ، ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ، إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ، يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ
(اي پيامبر) پس به انتظار روزى باش كه آسمان دودى آشكار بياورد، (10) كه همه مردم را فرا مىگيرد، اين عذابى دردناك است. (11) [همه مىگويند:] پروردگارا! اين عذاب را از ما برطرف كن كه ما ايمان مىآوريم (12) [در آن موقعيت سخت] چگونه براى آنان جاى پند گرفتن و هوشيارى است و حال آنكه [پيش از اين عذاب] فرستادهاى روشنگر براى آنان آمد [و پند نگرفتند.] (13) آن گاه از او روى گرداندند و گفتند: تعليم يافتهاى ديوانه است!! (14) مدتى اندك عذاب را برطرف مىكنيم، ولى باز شما [به همان عقايد بىپايه و اعمال زشت] برمىگرديد! (15) [ما از آنان انتقام خواهيم گرفت آن] روزى كه آنان را با قدرتى بسيار سخت بگيريم زيرا كه ما انتقام گيرندهايم. سوره دخان، آيه 10 تا 18
قران كريم ميفرمايد: وَ ما كُنَّا مُعَذِّبينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً .
و ما (قومي را) عذاب نميكنيم تا اينكه فرستادهاي را بر انگيزيم. سوره اسراء، 15
و خداوند در قران كريم، فرستادهي حضرت عيسي ع را نيز فرستاده خود خوانده است:
وَ اضْرِبْ لهُم مَّثَلاً أَصحْابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُون. سوره يس، 13
و براى آنها، اصحاب قريه (انطاكيه) را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند.
پس مطابق اين آيه قران، فرستاده خليفه و جانشين خدا نيز، فرستاده خدا محسوب ميشود.
و اين فرستادگان، نمايندگان حضرت مسيح ع بودند.... در آخرالزمان نيز فرستاده حضرت مسيح ع و امام مهدي ع و حضرت الياسع، اين حجت را بر همگان تمام ميكنند، چون نبوت تمام شده و آخرين پيامبر خدا ص، حضرت محمد ص بودند!
و چون خطاب اين آيه به شخص پيامبر ص است (فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ) پس مشخص است كه قطعا اين فرستاده، شخصي در آخرالزمان است كه وقتي دعوت خود را قبل از امام مهدي ع آغاز ميكند، با انكار و تكذيب مردم مواجه ميشود( أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَ قَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ).
قران كريم ميفرمايد: وَ لَوْ أَنَّا أَهْلَكْناهُمْ بِعَذابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آياتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى
و اگر ما آنان را قبل از [آمدنِ فرستاده] به عذابى هلاك مىكرديم، قطعاً مىگفتند: «پروردگارا، چرا فرستادهاى به سوى ما نفرستادى تا پيش از آنكه خوار و رسوا شويم از آيات تو پيروى كنيم؟». سوره طه، 134
اين دخان يا همان دود هم اتفاق افتاد، يعني آتشفشان ايسلند، كه تمام آسمان اروپا متاثر از آن شد و به وضوح نام احمد بر فراز آسمان كل اروپا آشكار گرديد و همانگونه كه خداوند وعده فرموده بود، با روي گرداني و افتراي مردم به فرستاده يا همان رسول امام مهدي (ع) يعني سيد احمد يماني(ع) مواجه گرديد و در قران كريم ذكر شده كه نزول عذاب اتفاق نميافتد تا زمانيكه از جانب خداوند فرستادهاي بيايد.